Na de vierde nacht camping vroeg ik toch bloedserieus aan Leo ofwedeze reis wel zouden overleven.Altijd bloedheet, weinig eten (kregen het vuur niet goed aan) en weinig slaap wist ik niet zeker of we wel de goede beslissing hadden gemaakt met ons kleine koepeltentje. Inmiddels weet ik wel beter. De camping in Keetmanshoop lagmidden in de woestijn maar naasthet kokerboombos. Kokerbomen zijn echt prachtige woestijnbomen en ideaal voor de mooiste foto's.

Verder hadde eigenaar van de camping een paar cheeta's als huisdieren. Natuurlijk lieten wij de kans om ze te voeren en te aaien niet aan ons voorbij gaan. Dit hadden we toch niet meegemaakt in een hotel dus we waren weer vol goede moed. Ook ontmoette we nog 'gekkere' reizigers waardoor we alles weer een stuk positiever zagen (zie andere stukje).

Onze volgende stop was in een klein woestijnstadje Maltahöhe met een net geopende jeugdherberg.Ookal was de vorige camping prima, de optie van een goedkoop schoon bed en een goedwerkende keukenwas niet te weerstaan.Compleet bijgegeten en geslapengingen we op wegnaar de Sossusvlei. Middenin de woestijn liggen een van de mooiste rode zandduinen dieeen prachtige decor zijn voorzonsopgangen en -ondergangen (dat zijn ook de enige tijden dat het ongeveer 28 graden is dus dat je daadwerkelijk wat kan doen).

Met een Duits stel dat met ons meelifte (zij reden namelijk door Namibië op een ligfiets en de weg naar de vlei was te ver op de fiets) zijn we om 5 uur 's ochtends vertrokken om de zonsopgang te zien. Het was nog lekker koel en de wandeltocht was super. Ik kan het niet goed uitleggen hoe mooi het is, dus ik hoop datjullie een idee krijgen van defoto's.

Daarna was het afkoelen aan de kust in Swakopmund. De autorit hiernaar toe was een avontuur. Het is een zandweg voor ongeveer 400 km lang doorhet Namib Nakluftnatuurgebied wat veranderde van bergen in woestijn. Echteen super rit tot aan de zee. Ook zoiets moois, de zandwoestijn die in de zee eindigt. Het enige wat de woestijn metde zee scheidt is een snelweg. In Swakopmund ontmoette we een Nederlands stel dat een camping in het binnenland heeft geopend wat we zeker gaan bekijken. Zij hebben nog een goede blik naar de auto geworpen (fijn als iemand er echt verstand van heeft) en we zijn aardig gerustgesteld. Hennie is een perfect bakkie.

Nu zitten we in Windhoek, de hoofstad van Namibiëbij een vriendin van me. We kunnen hier logeren en ze laat ons de leukste plekken van Windhoek zien. We raken ook steeds meer bekend met de afternoon-storms. Rond een uur of vier begint het hevig te waaien en is er een heftige donderbui van ongeveer drie kwartier. Erg prettig want de temperatuur daalt dan ook naar een heerlijke 25 graden.

We blijven hier nog even om bij te komen, de stad goed te zien envoor mij om wat werk te doen.Dan naar het beroemde wildpark Etosha en vanuit daar rijden we hopelijk Botswanain. Door de regenbuien zijn veel van de zandwegen aardig ondergelopen dus we moeten onze route zorgvuldigplannen. Waarschijnlijk duurt het even voordat we weer een berichtje plaatsen maar we houden jullie op de hoogte!

Liefs Kim en Leo