25 januari 2009, 8:30 in Nkhata Bay. De zon is al een tijdje op en ik rits onze tent open. De zon straalt en Lake Malawi kleurt helder blauw. De laatste vissers op het meer keren terug van hun nachtelijke tocht in verschillende mokoro's en bootjes. Ik loop naar mijn hangmat, lees een boek en geniet van het uitzicht. Na een stevig ontbijtje besluit ik om een stuk te snorkelen. Prachtige blauwe, gele en zebra vissen zwemmen om me heen.

Rond half 2 's middags lopen we richting het stadje. Vanaf de heuvel zien we het voetbalveld en de enorme drukte van mensen. Je hoort het geroezemoes, dat wordt ondersteund door tromgeroffel. De halve finale's van de districtkampioenschap worden vandaag gespeeld. De winnaar krijgt 50.000 kwacha (2500 euro) en plaatst zich voor de landelijke finale. Het is een knock-out en kent vrije opgave. Er heerst een gezellige spanning rondom het veld, de hele stad is uitgelopen, rond de 2000 mensen schat ik. Toeschouwers zingen en leven passievol met de wedstrijd mee. De teams die vandaag spelen dragen goedkope replica shirts van onder andere Liverpool, AC Milaan en Celtic en één team is vernoemd naar het lokale biermerk Chibuku. Het veld loopt omhoog, is schots en scheef met veel kuilen en weinig gras. De 1e wedstrijd kent weinig spanning, simpele 4-1 overwinning voor de ACMilaan boys. De beste speler, linksbuiten speelt als een van de weinige op blote voeten. De spelers zijn echte atleten met weinig spelinzicht, kick en rush en vaak buitenspel. De enige die dat goed begrijpen is het arbitrage trio die dan ook veelvoudig fluit. Het respect voor deze leidsmannen is overigens groot en ze leiden de pot uitstekend.

De tweede wedstrijd is van een hoger niveau. Ik support de Celtic boys en leef mee. Het is een spannende pot met weinig ruimte en zeker op dit veld komt het moeilijk tot goede kansen. 0-0 na 90 minuten en tijdens de extra tijd zijn er kansen. Dan valt de eerste goal, de Celtic boys scoren. Het veld wordt bestormd en het is een schitterend gezicht. Het is zo weer leeg, wordt 1-1 en na strafschoppen wint mijn team. Wat een entertainment!

Er wordt gezongen en gedanst en wij lopen weer de heuvel op. Craig, een Zuid Afrikaan uit ons hostel maakt een heerlijk maal en ik ben nog steeds onder de indruk van alles. We drinken een paar koude biertjes en de zon is inmiddels onder. Het is pikkedonker en de vissers varen weer uit. De lichtjes van de boten vormen een prachtig schouwspel aan de horizon.Na een goede vangst hoor je soms gejuich en zingen. Misschien vanavond niet; hebben ze vandaag hun stem langs het veld verloren. Ik ga slapen, morgen weer aan de slag bij het ziekenhuis. Super Sunday is voor mijn voorbij, voor de vissers zit slechts de helft erop.